Stanisław Chomiczewski urodził się w Sławatyczach nad Bugiem, co nie wymaga komentarza, studiował w Krakowie, a mieszka i pracuje w Beskidzie Sądeckim, co również mówi samo za siebie. Jego życiorys jest więc późniejszą o wiek kopią curriculum vitae fin de sieciowych malarzy. Również sztuka Chomiczewskiego jest im bliska. Tak bliska, że jedynie wprawne oko potrafi wyłuskać z niej elementy nieznane malarzom sprzed wieku. Te zatem, które wniosło do sztuki nasze buntownicze stulecie, ze swobodą używania barwy na miejscu pierwszym.
    Jest zaś taką, gdyż Chomiczewski jest naturalnym dziedzicem ich ducha. Jak oni wielbi urodę życia i światło, które jest owej urody symbolem i ucieleśnieniem. Na wzór Chełmońskiego czy Stanisławskiego lubi też naturalny, nieskażony cywilizacją krajobraz i lubi jego nastrój, zwany w tamtych czasach Stimmungiem, w a właœciwie Stimmung był – zdaniem niemieckich krytyków – klasycznym atrybutem sławnego "pejzażu polskiego", Die Polonische Landschaft, jak go zwano w Monachium i na świecie całym. Naturalnym zaś dopełnieniem szerokiego, kresowego pejzażu jest koń.
 
Jerzy Madeyski

"(...) jak bardzo odmienne jest widzenie świata na płótnach Stanisława Chomiczewskiego, które emanują radością bycia w naturze i zachłannością jej kontemplacji. Refleksyjność tego artysty, wydaje się czerpać z odmiennych Ÿródeł, a odkrywana w jego obrazach pustka i odsuwanie śladu człowieka na dalekie plany rysujących się domostw nie budzi niepokoju, otwierając refleksyjną przestrzeń wciągającą do dialogu z wszechrzeczą.
    Krajobrazy Chomiczewskiego opisywane są płynnym malarskim gestem, czerpiącym obficie z palety barw. W dzień podporządkowywane kolorytowi lokalnemu, a przybierające w swych przedwieczornych odsłonach, tak lubiane przez artystę tony zgaszonych fioletów i różów. Odrealnione wtedy i amorficzne, mają w sobie lekkość zgaszonego cieniem zmierzchu. Patrząc na tą sekwencję obrazów, odczuwamy nieomal namacalnie proces wchodzenia artysty w strukturę pejzażu, z lekkością zaczyna budować kolejne plany, dając wybrzmieć do końca, i jakby bez pośpiechu, każdej strofie barwnej, wpisanej w ich kadr".
 
Zofia Weiss-Nowina Konopka

 

*****

"Witaj maj, trzeci maj..."

Fundacja "Kresy 2000", 3 maja br. o godzinie 17.00 zainauguruje kolejny - XVI już, sezon artystyczny w Domu Służebnym Polskiej Sztuce Słowa Muzyki i Obrazu w Nadrzeczu k/Biłgoraja, pieśnią ludową o biłgorajskiej ziemi, śpiewaną przez zespół śpiewaczy z Rudy Solskiej

Inaugurację rozpocznie wernisaż malarstwa Janusza Szpyta, pochodzącego z Lubaczowa artysty, który studiował na Wydziale Grafiki w Katowicach, Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, był uczniem zaprzyjaŸnionego z Nadrzeczem prof. Jerzego Dudy-Gracza. W Nadrzeczu zobaczymy cykl obrazów pod hasłem "Pełnia - pół żartem pół serio" które są ironicznym spojrzeniem na tragikomiczną egzystencję człowieka i jego problemy. Jak sam mówi o sobie: "Dla mnie malarstwo musi być sztuką pełną - uwzględniając oczywiście walory kolorystyczne, treść, przestrzeń[...] Idea, zamysł, który powstaje w głowie jest niedościgniony, z tym się chodzi, z targającymi emocjami zawsze i wszędzie. Mnie interesują tematy uniwersalne, takie jak dobro i zło, i jeżeli w sposób umiejętny dotyka się tych tematów, to graniczy to z magią. Sztafaż jest modą, ale nie może być ważniejszy niż to, co dotyczy natury ludzkiej. Ludzka natura jest ponadczasowa, moda przemija, gust się zmienia."

Po wernisażu malarstwa uczestnicy obejrzą amatorską wystawę fotografii Celiny Niemkiewicz, młodziutkiej, urodzonej w Paryżu artystki - absolwentki Liceum Plastycznego im. W. Gersona w Warszawie.

W programie również przewidziany jest koncert słowa, wybrane sceny z "Pana Tadeusza" zaprezentują Alicja Jachiewicz i Stefan Szmidt. Będzie to nowatorska interpretacja dzieła Mickiewicza w lekkiej i humorystycznej aranżacji plenerowej.

Wieczór zakończy koncert znanego pieœniarza Jarosława Chojnackiego.

Zapraszamy wszystkich Państwa do zainaugurowania, wspólnie z nami, kolejnego sezonu artystycznego Fundacji Kresy 2000.